လမင္းငယ္အတြက္ သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ - ေဆာင္းဦးလိႈင္

ဘဝရဲ့အစက သိပ္လွ
အမိနဲ႕အဖရဲ့ အနားနား
ပူပင္စရာေတြ ဘာမွေခါင္းထဲမထည့္
အျဖဴေရာင္ႏွလုံးသားေလး ကြၽန္ေတာ္ေထြးေပြ႕ရင္း
႐ိုးသားမႈေတြ ထမ္းပိုး ပညာရွာဖို႕ ထြက္ခြာလာ
လူေတြအလယ္ကို စေရာက္ေတာ့
ကြၽန္ေတာ္ေလ အားလုံး အေကာင္းျမင္သူပါ

အေပါင္းအသင္းမ်ားဆိုလည္း တြယ္တာမိတဲ့စိတ္ လြန္ကဲ
ကြၽန္ေတာ္ဟာ သာတယ္ နာတယ္ မစဥ္းစား
အရာရာ ကိုယ့္ဘက္ကသာ ေပးဆပ္လို႕လာ
သိပ္ခ်စ္ရသူေလးနဲ႕ ဆုံလာခဲ့တဲ့အခ်ိန္မွာလည္း
သူမရဲ့ကြက္လပ္မ်ားစြာ ဒိုင္ခံျဖည့္ခဲ့ဖူးပါတယ္

လူေတြကိုအေကာင္း ကြၽန္ေတာ္ျမင္ခ်င္ေပမယ့္
ကိုယ္ကေကာင္းတိုင္းလည္း သူတို႕ျပန္ေကာင္းႏိုင္ပါ့မလား
ဆိုးတဲ့သူအတြက္ ကြၽန္ေတာ္ ျပန္လည္းမဆိုးခ်င္ဘူး
အျဖဴေရာင္နဲ႕ႏွလုံးသား အခုေတာ့ ပ်က္စီးျပီလား

အေဖနဲ႕အေမလည္းမရွိမွ
တကိုယ္ရည္ ေလာကၾကီးေပၚေလွ်ာက္ရ
သင္ယူစရာေတြ မ်ားလြန္းေတာ့
လူေတြ ညစ္ပတ္သမွ် ကြၽန္ေတာ္ စိတ္သိပ္ညစ္
ခြင့္လႊတ္တတ္တဲ့ ႏွလုံးသား
ဒီအခ်ိန္ ေဒါသၾကီးလာတယ္
ဟိုအတိတ္က ႏူးညံ့မႈေတြ
တခါျပန္မရေတာ့တဲ့အခါဝယ္

လူေတြကိုအေကာင္း ကြၽန္ေတာ္ျမင္ခ်င္ေပမယ့္
ကိုယ္ကေကာင္းတိုင္းလည္း သူတို႕ျပန္ေကာင္းႏိုင္ပါ့မလား
ဆိုးတဲ့သူအတြက္ ကြၽန္ေတာ္ ျပန္လည္းမဆိုးခ်င္ဘူး
အျဖဴေရာင္နဲ႕ႏွလုံးသား အခုေတာ့ ပ်က္စီးျပီလား



ဟိုအရင္တုန္းကေတာ့ သီခ်င္းေအးေအးေလးမို႕ အရမ္းၾကိဳက္ခဲ့တယ္...
ခုခ်ိန္က် သီခ်င္းစာသားေလးေတြက ကိုယ့္အေၾကာင္းပဲ ေရးထားသလိုလို...
ခုတေလာ ကိုယ့္ကိုယ့္ကို အလိုမက်စိတ္မ်ားတယ္၊ အဆိုးျမင္စိတ္မ်ားတယ္၊ စိတ္မရွည္ဘူးလို႕ ထင္မိရင္း သူမ်ားကို အျမဲေျပာတတ္တဲ့ "ကိုယ့္မွာရွိတဲ့ ေကာင္းတဲ့ အမူအက်င့္၊စိတ္ထားေတြကို အျမဲထိန္းသိမ္းပါ" ဆိုတဲ့စကား ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ျပန္ေျပာျဖစ္တယ္... လူဆိုးတစ္ေယာက္ မျဖစ္ခ်င္ဘူးေလ..

ရုံးကလူေတြနဲ႕ေတာင္ ေျပာျဖစ္ေသးတယ္... ရုံးေရာက္ခါစကနဲ႕ ခုနဲ႕ ေတာ္ေတာ္ကြာသြားျပီေနာ္လို႕... aggressive ျဖစ္ျပီး အရင္လိုလည္း စိတ္မရွည္ေတာ့ဘူးဆိုေတာ့ ကိုယ့္ကိုအရမ္းခင္တဲ့ အန္တီက ငါ့အျမင္မွာေတာ့ you are already good enough and still a good girl ပါလို႕ အားေပးရွာတယ္... စိတ္ရွုပ္လြန္းလာတဲ့အခါ မျပီးႏိုင္မစီးႏိုင္ ဆြဲျဖဲခ်င္စရာရာေကာင္းလြန္းတဲ့ အလုပ္ေတြကို အကုန္ပစ္ခ်ျပီး သူမ်ားေနရာမွာ ေပါက္တက္ကရေတြ ဦးေဆာင္ျပီး ေျပာေတာ့ တဝါးဝါးနဲ႕ ရယ္ၾကတဲ့အခါ customer ေတြကေတာင္ ဒီေန႕ ဘာေန႕မို႕လို႕လဲလို႕ အံ့ဩေနၾကေလရဲ့... ဪ အျမဲလိုလို ကိုယ့္ေနရာမွာ သန္မိႈစြဲသလိုထိုင္ျပီး သူမ်ားေျပာသမွ် ရင္ဖြင့္သမွ် အျမဲနားေထာင္တတ္တဲ့ ကိုယ္က ရယ္စရာေတြ ဦးေဆာင္ျပီး ေျပာတဲ့ေန႕လည္း ရွိေသးသားပဲလို႕ ေတြးမိရင္း ျပဳံးမိတယ္...

အေမေျပာဖူးသလို မိဘနဲ႕တူတူေနတဲ့အခ်ိန္ေတြမွာ ေတြ႕ခဲ့ၾကဳံခဲ့ရတဲ့ ေကာင္း၏ဆိုး၏အရာအားလုံးဟာ ကိုယ့္ဘဝမဟုတ္ခဲ့ဘူး၊ မိဘရဲ့ဘဝပါ...
ကိုယ့္ေျခေထာက္ေပၚကိုယ္ရပ္ျပီး တစ္ေယာက္တည္းေနရမွ မိဘအိမ္မွာ ေနတုန္းက စိတ္ညစ္တယ္ဆိုတာ ဘာမွမွ မဟုတ္ခဲ့တာ...
အလယ္တန္းေက်ာင္းသူတုန္းက စိတ္ကူးယဥ္ျပီး ေျပာခဲ့တဲ့ ကိုယ့္စကားကိုယ္ အျမဲျပန္သတိရမိတယ္...
"ဘဝဆိုတာ ပင္လယ္ၾကီးလို အနိမ့္အျမင့္လိႈင္းေတြမရွိရင္ ဘယ္ရသျပည့္စုံမလဲ... အေကာင္းဆုံးဆိုတာလည္း ခံစားၾကည့္ဖူးခ်င္တယ္ အဆိုးဆုံးဆိုတာကိုလည္း ျမည္းစမ္းၾကည့္ဖူးခ်င္တယ္"လို႕...
ခုေတာ့လား... အေကာင္းဆုံးလည္း မလိုခ်င္ေတာ့ဘူး... အဆိုးဆုံးေတြ မလာရင္ဘဲ ေက်နပ္ျပီ...
ေလာဘလည္း ဘယ္တုန္းကမွ မၾကီးခဲ့ပါဘူး... ရတာနဲ႕ရွိတာနဲ႕ အျမဲေက်နပ္ေရာင့္ရဲ ေပ်ာ္ရႊင္တတ္ေပမယ့္ တခါတခါက် စိတ္မညစ္တတ္တဲ့ ကိုယ့္ကို စိတ္ညစ္တတ္လာေအာင္ သင္ေပးခဲ့တဲ့ သင္ေပးေနတဲ့ သူေတြကို ႐ိုး႐ိုးရွင္းရွင္းထက္ ရွုပ္ေထြးေပြလီမႈေတြကိုမ်ား ပိုႏွစ္သက္ၾကတာလားလို႕ ေတြးမိတယ္...

ေပါက္ကြဲခ်င္တိုင္း ေပါက္ကြဲထြက္ဖို႕ရာလည္း ကိုယ္ေတြက ကေလးမွ မဟုတ္ေတာ့တာ... စိတ္ထြက္ေပါက္ရွာဖို႕ဆိုတာ သိပ္လြယ္ေပမယ့္ ကိုယ့္စိတ္ကိုယ္ ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္နင္းဖို႕ဆိုတာ ေတာ္ေတာ္ေတာ့ ခက္ခဲပါတယ္...
လြယ္တဲ့အရာထက္ ခက္ခဲတဲ့အရာကို နည္းနည္းပဲ တတ္ႏိုင္ဦးေတာ့ challenge လုပ္ၾကည့္မယ္လို႕ ေတြးရင္း ခုထိေတာ့ လူဆိုးတစ္ေယာက္မျဖစ္ေသးဘူးထင္တာပဲ...

စိတ္ေတြ ရွုပ္ေထြးလာတဲ့အခါ၊ စိတ္ညစ္တဲ့အခါ ဘာလုပ္ခ်င္လဲေမးရင္... အျမင့္ၾကီးေပၚကေန ခုန္ခ်ျပီး အားရပါးရေအာ္ပစ္ခ်င္တယ္...
အျမင့္ကို ေၾကာက္ပါတယ္... ဒါေပမယ့္ ဟိုးအျမင့္ၾကီးကေန က်လာလို႕ ရလာတဲ့ ေပါက္ကြဲထြက္မတတ္ ခံစားမႈက ေရွာင္ထြက္သြားလို႕မရတဲ့ ဘဝရဲ့ မြန္းက်ပ္မႈေတြနဲ႕ အခ်ိဳးခ်ရင္ ျမိဳသိပ္ခ်ဳပ္တီးေၾကာက္ရြံ႕ေနမယ့္အစား အားရွိပါးရွိေအာ္ဟစ္ရင္း ရင္ဖြင့္ခံစားၾကည့္လိုက္တာ ပိုေပ်ာ္စရာေကာင္းပါတယ္...

စိတ္ထဲရွိသမွ်....

Created By: k2tmaung (14 October 2014 Tuesday 05:33PM)