ငါ သိသလိုလို မသိသလိုလို...
သူေျပာမွာေတြကို...
ငါ နားလည္သလိုလို မလည္သလိုလိုနဲ႕...
သူေျပာတာေတြၾကား
ဟုတ္သလိုလို မဟုတ္သလိုလို...
ဇေဝဇဝါနဲ႕ ငါျပဳံးမိသြားလား...
ဒါေပမယ့္ အေသအခ်ာ ငါ့ကိုထားသြားတာ...
ငါ ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့ဖူးတဲ့ သူ႕လမ္းခြဲစကား...
တကယ္ၾကားေတာ့ ငါ ဝမ္းနည္းသြားမိသလား...
ရင္ဘက္မွာ နည္းနည္းေလးနာက်င္သြားသလို...
မ်က္ရည္ေလးလည္း ဝဲမိသြားတယ္...
နာက်င္က်င္ အေတြးတစ္ပိုင္းတစ္စနဲ႕...
ငါ့ ရင္ခြင္ နည္းနည္း ေဆြးပူတယ္...
ဘြာခတ္တာကို ငါအထာမညက္ေသးေပမယ့္...
ၾကာရင္ေတာ့ ငါ သက္သာသြားမွာပါ...
ငါ အၾကိမ္ၾကိမ္ရစ္မူး... မထူးဘဲ ငါ႐ူးခဲ့တာေလးေတြကို...
ျပန္ေတြးၾကည့္ေတာ့ ငါ ဆူးတစ္ေခ်ာင္းေၾကာင့္ ရွက္မိတယ္...
ငါတိုးက်ိတ္က်ိတ္ေတာ့ မငို...
လိုလိုလားလားနဲ႕ ဟက္ဟက္ပက္ပက္ေတာ့ ျပဳံးလိုက္တယ္...
ေတာင္းပန္ဖို႕မလို...
ေဆာင္းမရွိတဲ့တိုင္းျပည္မွာ...
ငါေဆာင္းတစ္မနက္ပဲ လိုတယ္...
ဝမ္းနည္းရင္ ေျပးဝင္မယ္ဆိုတဲ့ သူ႕ရင္ခြင္...
ခုေတာ့ ငါ အရွက္ေျပ ေခါင္းတြင္တြင္ရမ္းမိတယ္...
သူ႕ဂစ္တာသံခ်ိဳခ်ိဳ ငါအိပ္ဖို႕ကို သူသီဆိုမယ္...
ငါေတြးခဲ့ဖူးေတာ့ ငါ ပိုစိတ္ရွုပ္စြာ သက္ျပင္းေမာတစ္ခု မႈတ္ထုတ္ျဖစ္တယ္...
ငါက လူေတြကို ကိုယ္ခ်င္းစာေစခ်င္ခဲ့တာ...
ဒါေပမယ့္ လူေတြက ငါ့ကို နာက်င္ေနေစခဲ့တာ...
တစ္ခ်ိန္ေတာ့ ေမ့မွာပါ...
ဒါေပမယ့္ အဲဒီအခ်ိန္ကို ေရာက္ဖို႕...
ေနာက္အခ်ိန္တစ္ခုကိုေတာ့ ေက်ာ္ရဦးမယ္ေလ...
မျဖစ္ႏိုင္တာေတြၾကားက ငါ လက္တြဲႏိုင္ဖို႕ကို အားယူ...
ႏွစ္ေယာက္အတူတူလို႕ ငါေတြးမိေတာ့...
သူ႕ေကာင္းက်ိဳးေတြအတြက္ စဥ္းစားေပးမိခဲ့တယ္...
အရာအားလုံး ပြဲလန္႕ခံရေတာ့...
ငါ့ရင္မွာ ေျခဆန္႕စရာေနရာေလးေတာင္မက်န္...
ငါ ခ်န္ထားခံလိုက္ရတယ္...
ထားလိုက္ပါ... ဘဝမွာ ပထမဆုံးဆိုတာေတြၾကဳံျပီးရင္ေတာ့
အေတြ႕အၾကဳံေတြက လမ္းျပန္ျပေပးသြားမွာပါ...
တစ္ခု... သူမသိေသးတာေတြအမ်ားၾကီးထဲက...
တစ္ခုေတာ့ သူမၾကားေအာင္ေျပာျပခ်င္တယ္...
ထားျပီးရင္ေတာ့ ျပန္လွည့္မၾကည့္ပါနဲ႕...
ငါလည္း ရပ္ေစာင့္မွာမဟုတ္လို႕ပါ...
အားလုံးကိုေမ့ ငါ ေစ့ေစ့ၾကည့္ရမယ့္ ငါ့အနာဂတ္အတြက္...
ရင္ထဲ ရွင္းရွင္းနဲ႕ ဟင္းလင္းျဖစ္ဖို႕...
ငါ ဒီညလည္း မနက္လင္းရဦးမယ္...
Created By: k2tmaung (28 July 2009 Wednesday 02:10AM)