လုပ်ချင်တယ် လုပ်ဖို့လည်း အခွင့်အရေးရှိတယ် လုပ်လည်းလုပ်နိုင်တယ်... ဆိုတော့ လုပ်ဖြစ်အောင်လုပ်တယ်...
ကိုယ် အပေါ်ရောက်တော့ ကိုယ့်ရှေ့မှာ ခုန်ဖို့ ယောကျ်ားလေး ၂ယောက် မိန်းကလေး ၁ယောက်...
ကိုယ့်မောင်လေး ညီမလေးတွေနဲ့ အပေါ်တက်သွားပြီး အစကတော့ နောက်နောက်ပြောင်ပြောင် ခုန်ဆွခုန်ဆွပဲ... နောက်တော့ ကိုယ့်အလှည့်ရောက်လာတော့မှာဆိုတော့ ရင်ခုန်သံတွေ ပိုမြန်လာတယ်၊ အသံတိတ်လာတယ်၊ အဲ့အချိန်ဘာတွေးလဲဆိုတော့ ဘာမှမတွေးဘူး... ကိုယ်က nervous ဖြစ်ရင် stress များရင် depression ရရင် ပုံမှန်ဟီးဟီးဟားဟားနေတာရဲ့ ဆန့်ကျင်ဘက် too quiet ဖြစ်တယ်... ကိုယ့်ရှေ့က မိန်းကလေးက မခုန်ရဲလို့ အကြာကြီး... နောက်ထပ် ကိုယ့်နောက်မှာ ခုန်မယ့် ကောင်မလေးက စိတ်လှုပ်ရှားလို့ထင်ရဲ့ ကိုယ့်ဘေးမှာ ထိုင်ရင်း ကိုယ့်ကို စကားတွေလာပြောတယ်... ကိုယ်က ငြိမ်ငြိမ်နေချင်တဲ့အချိန် ကိုယ့်စိတ်ကိုယ် စုစည်းနေတဲ့အချိန် စကားတွေလာပြောတော့ အင်း သူ့စကားနားမလည်သလိုလို အာရုံက သိပ်မရဘူးရယ်... မှတ်မိလိုက်တာကတော့ 'u look so calm for ur 1st time' တဲ့ အင်း... ကဖင်းနဲ့မတည့်တဲ့ကိုယ် ကော်ဖီတွေသောက်လို့ ရင်တုန်တာလောက်တော့ ရင်တလှပ်လှပ်နဲ့မောမနေခဲ့ဘူးဆို ယုံမလား...