ဒါေပမယ့္ လွည့္ၾကည့္လိုက္ရင္...
ဘဝက ေရေတာ့ေရပါပဲ...
ဒါေပမယ့္ ဆားေတြခပ္ခံရတာက ေစတနာအျပည့္နဲ႕...
မျဖစ္ခ်င္တာေတြ ျဖစ္ေနတာကိုက...
ျဖစ္ခ်င္တာေတြ မျဖစ္လာႏိုင္ဖို႕ လမ္းစတစ္ခု...
ရွိစုမက္စု ငါ အရင္းျပဳထားတဲ့ အိပ္မက္...
ညနက္နက္မွာ အဆိပ္ခပ္ခံရျပန္တယ္...
ဘယ္ေတာ့မွ မေရြးခ်ယ္ခဲ့တဲ့ ငါ...
ေရြးခ်ယ္ျခင္းေတြက ျပန္ျပန္ေရြးသြားတာ...
ေတြေဝျခင္းကို ဝါသနာ မထုံတဲ့ ငါ...
႐ိုးသားျခင္းဆိုတာလည္း ဒဏ္ရာေပါင္းမ်ားစြာနဲ႕ပါ...
တစ္ခ်ိန္တုန္းကေတာ့ ေႂကြးေၾကာ္ဖူးတယ္...
ငါ အမွားမလုပ္သ၍ မေၾကာက္ဘူးလို႕...
ခုေတာ့ ဘယ္သူ႕ ေၾကာက္ရမွန္းမသိ...
အေလွ်ာ့ေပးရျခင္းေတြြနဲ႕ နပန္းသတ္ေနရတယ္...
ျမင္ေနရျပီလို႕ ထင္ရတဲ့ လမ္း...
ဘယ္သူက ခဲဖ်က္နဲ႕ ဖ်က္မွန္းမသိ ပ်က္သြားခဲ့တယ္...
ထမ္းထားရတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္အေသာေသာ...
တစ္ခ်က္တည္းနဲ႕ ေရစုန္ေမ်ာေပါ့...
ေရဆန္ကို ျပန္တက္ဖို႕...
ေလွာ္ခတ္ရင္းကကို တက္ကထပ္က်ိဳးျပန္တယ္...
ဘဝဆိုတာ ဆားရွိတိုင္း ဗိုက္မဝတဲ့ နာမည္ခံ...
ရန္လုပ္ရေအာင္လည္း သူက အ႐ိုးခံ...
႐ိုက္ခ်က္သာ တည့္တည့္ထိရင္...
ဘယ္သူ႕ကို အရင္ဆုံး ကာယကံနဲ႕ ေစာ္ကားၾကည့္ရပါ့...
လက္ညိႈးထိုးဖို႕ လူကို ရွာၾကည့္ရင္း...
ျပန္ထိုးၾကတဲ့ လက္ညိႈးေတြကသာ လာလာထိေနတယ္...
ဘာသာမဲ့ လူတစ္ေယာက္...
ကမ ၻာ့ေျမပုံေပၚ ေလွ်ာက္ေနရသလို...
ယုံၾကည္ျခင္းေတြ ပ်က္သုန္း...
ဝန္ခံျခင္းေတြလက္က ကိုယ္လြတ္ရုန္းေနရတယ္...
ငါကပဲ အတၱေတြ မ်ားတာလား...
အာဃာတေတြပဲ ထားလြန္းတာမ်ားလား...
ေသခ်ာတာက မေရရာျခင္းေတြၾကား...
စိတ္အေျခေတြလည္း ေထြျပားလို႕...
ေလာကၾကီးက ငါ့အတြက္ ခါးသက္လြန္းတယ္...
အျဖစ္အပ်က္ေတြက ရက္စက္လြန္းတယ္...
"ဘဝေပး"လို႕ ႏွလုံးသြင္းဆင္ျခင္ရင္းက...
ျမိဳသိပ္ျခင္းေတြ ခဏ ခဏ အန္ထြက္လို႕...
အမ်က္ေဒါသေတြကို မိတ္ေဆြဖြဲ႕ၾကတယ္...
ေမြးရာပါေတာ့ လူတိုင္း ေျခာက္ျပစ္ကင္းၾကပါရဲ႕...
တစ္ခါတစ္ေလ ကံဆိုးလို႕ မိုးမ်ားမွသာ...
မေကာင္းဆိုးဝါးတစ္ေကာင္အလား ရန္လိုတတ္တာ...
မၾကာမၾကာ ဘဝကို အရြဲ႕တိုက္...
ေနာင္တေတြနဲ႕ စစ္တိုက္ေနရတာမို႕...
အဆင္ေျပျခင္းဆိုတာ ကိုယ္နဲ႕ မထိုက္တန္သလိုလို...
အရွုံးေတြကိုပိုက္ အလံျဖဴေတြ ခဏ ခဏ စိုက္ေနရလို႕...
ဘယ္သူၾကိဳက္ၾကိဳက္ မၾကိဳက္ၾကိဳက္...
မာနေတြ ေခါင္းငိုက္စိုက္မက်ခင္...
အားလုံးကို ရန္လုပ္ ငါ လူမိုက္လုပ္ခ်င္တယ္...
Created By: k2tmaung (20 January 2010 Wednesday 11:50AM)