ငါ့ကိုယ္ငါ ေဟာမယ့္တရား...
အစမွာတင္ ဘာသာျခား ျဖစ္ျဖစ္သြားတယ္...
ငါ့စိတ္ေတြကို အေတာင္ႏႈတ္...
အခန္းထဲ ေခ်ာင္ပိတ္...
ငါ့ေျခေထာက္ေတြ ငါ ထိပ္တုံးခတ္မိတာကိုက...
ေခါင္းစဥ္နဲ႕ စာကိုယ္လြဲေနခဲ့တာ...
ငါက သူ႕ကို ေလွာင္အိမ္ထဲ ထည့္ထားသတဲ့လား...
ဒါဆို သူ မွင္နီတားထားတဲ့ ငါ့အျပဳအမူေတြကေကာ...
ငါ့အတြက္ ေဘာင္တစ္ခုျဖစ္ေနခဲ့တာ...
သတိေတာင္ ထားမိရဲ႕လား...
ႏိုးတဲ့အခ်ိန္တိုင္း ေမွ်ာ္ခဲ့ရတဲ့ ငါ...
ၾကာလာေတာ့ ေမာတယ္...
ငါ မေခၚတဲ့ရက္ သူ ေပ်ာ္ေနရင္...
ေမွ်ာ္မိတဲ့ ငါ့ကိုယ္ငါ သေရာ္ခ်င္တယ္...
မာနဆိုတာကို နင္ ကိုးကြယ္ေပမယ့္...
အတြယ္အတာေတြနဲ႕ ငါကေတာ့ တိမ္ဖုံးေနခဲ့တာ...
နင္ ေျပာခဲ့တဲ့ နင့္ပ်က္ကြက္မႈေတြ...
ဘာေတြနဲ႕ ငါ့ကို ကြက္လပ္ျဖည့့္ေပးခဲ့ဖူးလဲ...
နင္ အျမဲေျပာတဲ့ နင္ ေပးထားတဲ့ သစၥာ...
ငါ့ဘက္ကလည္း အမွတ္တစ္ရာကို ဒႆမေတာင္ မေလ်ာ့ခဲ့ဖူးပါဘူး...
တစ္ခါတစ္ခါေတာ့ ငါ့ ယုံၾကည္မႈေတြ ခိုင္မာဖို႕...
အေရျခဳံထားတဲ့ စကားလုံးတစ္ခ်ိဳ႕...
လိုအပ္တယ္လို႕ေကာ နင္ မထင္ဘူးလား...
တစ္ရက္မွာ ၂၄နာရီအလုပ္မ်ားေနတဲ့ နင္...
ငါ့စာမ်က္ႏွာက လြဲလို႕...
သာေၾကာင္းမာေၾကာင္း နင္ အျမဲ ႏႊဲတတ္ပါတယ္...
ေရေတြက်ဲလာတဲ့ ဆက္ဆံေရး...
ခ်စ္ၾကည္ေရးဆိုတဲ့ ဆိုင္းပုဒ္တစ္ခုနဲ႕ေတာ့ မလုံေလာက္ဘူးေလ...
ထားလိုက္ပါ...
သံေယာဇဥ္နည္းတတ္တယ္လို႕...
ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ သိပ္အထင္ၾကီးတဲ့ ငါ...
အက်,နာတာ ျဖစ္မွာပါ...
သိပ္ျပတ္သားတတ္တယ္လို႕...
မာန္တက္ခဲ့တဲ့ငါ...
အ႐ိႈက္ထိတယ္ဆိုတာ ဒါမ်ိဳးထင္ပါရဲ႕...
နင္ရာ ငါေရာ ၾကိဳသိပါတယ္...
ငါတို႕ၾကား အားမနာတမ္း ရွင္းတမ္းဖြင့္ဖို႕...
ရင္နဲ႕ရင္းရမယ့္ အခ်ိန္တစ္ခု လိုအပ္ေနတယ္ဆိုတာ...
နင္ေရာ ငါေရာ မေျပာဘဲသိပါတယ္...
ငါတို႕ အေခၚအေျပာက်ဲခဲ့တာ...
ငါ့ဘက္က ေျခလွမ္းေတြ စ,ခ်ဲခဲ့တာ မဟုတ္ဘူးဆိုတာ...
နင့္ပင္ပန္းမႈေတြ ငါ ေရေလာင္းသလို...
ငါ့နာက်င္မႈေတြကိုလည္း နင္ အဆိပ္ခပ္ခဲ့တယ္...
ညီမွ်ျခင္းခ် အခ်ိဳးကေတာ့ မလွဘူးေပါ့...
ႏွစ္ေယာက္လုံးက မာနေတြနဲ႕ တည္ကိန္းေတြကို...
စားေနၾကတာကိုး...
အားလုံးျခဳံေတာ့...
ငါ့မာနနဲ႕ ငါ့ႏွလုံးသား...
စစ္တိုက္တမ္း ကစားေနခဲ့တာ...
ခုထိေတာ့ အႏိုင္ရသူ နာက်င္ေနရဆဲေပါ့...။
Created By: k2tmaung (22 January 2011 Saturday 03:53AM)
