စိတ္ဟင္းလင္း

ဆက္ရန္မရွိတဲ့ ဇာတ္...
ငါ အထပ္ထပ္မက္တယ္...
အထပ္ထပ္ေရးတယ္...
အမွတ္မရွိတဲ့ငါ...
႐ိႈက္သံေတြနဲ႕ အသက္႐ႈခက္ေနတယ္......

ေနမေကာင္းေပမယ့္...
အိမ္ထဲမွာ ခိုေအာင္း...
စိတ္ေထာင္းလို႕ကိုယ္ေၾက...
ငါေတာင္းဆုေတြေျခြတယ္...
ေဆာင္းရယ္... အရမ္းလြမ္းတယ္...

ရွိထားတဲ့ အေတြ႕အၾကဳံ...
ေနာက္တစ္ျပန္ ထိေတြ႕... ဒီေန႕...
ငါ အသက္ေငြ႕ေငြ႕ပဲက်န္တယ္...
မငိုမိဖို႕ ၾကိဳးစားရင္း...
ဒီရက္အပိုင္းအျခားရဲ႕ ဒိုင္ယာရီေဟာင္း
ငါ ျပန္ ေစာင္းငဲ့ၾကည့္တယ္...

ေနလည္းမေကာင္းဘူး...
စိတ္လည္းမေကာင္းဘူး...
ဘာဆိုဘာမွ မေကာင္းတဲ့ေနရာမွာ...
အေဖလည္း မရွိဘူး...
အေမလည္း မရွိဘူး..
သူတို႕ သူတို႕ေတြလည္း မသိဘူး...
ခုဆို ငါ့မွာ ဘာမွမရွိေတာ့ဘူး...
မရွိျခင္းေတြၾကား ငါ့စိတ္ကေလး ခဏနားေတာ့...
အသိတရား တစ္ခု ျဖစ္ထြန္းတယ္...
ဟာလာနဲ႕ ဟင္းလင္း...
စိတ္ကြင္းျပင္က်ယ္မွာ...
ဘာဆိုဘာမွ မရွိေတာ့ဘူး...
မသိေတာ့ဘူး...

ဒီတစ္ခါ႐ိုက္ခ်က္က တကယ္ျပင္းတယ္...
တစ္ခ်က္တည္းနဲ႕ ငါရင္းခဲ့သမွ် စုန္းစုန္းျမဳပ္ေစတယ္...
အတုံးအရုံးက်ရွုံးေနေပမယ့္...
ငါရုံးေတာ့မထြက္မိခဲ့ဘူး...
ရင္ဘက္ကို တည့္တည့္ထိခဲ့တာကိုး...

ငါ အရွုံးလည္း မေပးခ်င္ဘူး...
အဆုံးနဲ႕လည္း လွည့္မျပန္ခ်င္ဘူး...
သုံးထားရတဲ့ ငါ့ အေမာေတြအတြက္...
ငါ့အျပဳံးမွာ အားထပ္ထည့္ဖို႕ ...
ကံၾကမၼာရယ္ ဒီတစ္ခါ မလွည့္စားနဲ႕ေတာ့ဟယ္...


Created By: k2tmaung (18 August 2009 Tuesday 11:23PM)

ဆက္လက္ဖတ္႐ႈရန္...

ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ရွင္...