ဘ၀မွာ ေပ်ာ္ရႊင္မႈရွိေနဖို႔ထက္ ေအာင္ျမင္ဖို႔အေရးႀကီးတယ္

ေအာင္ျမင္မႈသာရွိရင္ ေပ်ာ္ရႊင္မႈဆိုတာ သူ႕အလိုလို ေနာက္က အရိပ္လို လိုက္ပါလာပါလိမ့္မယ္...
ေအာင္ျမင္ျခင္းမရွိပါဘဲ ေပ်ာ္ရႊင္မႈအစစ္အမွန္ဆိုတာလည္း မရွိႏိုင္ပါဘူး...

ဥပမာ အေစာ့အရမ္းမက္တဲ့ကေလး စိတ္ေပ်ာ္ရႊင္မႈကိုအလိုလိုက္ျပီး စာမက်က္ရင္ ေနာင္တစ္ေန႕ သူ ေပ်ာ္ရႊင္ေနႏိုင္ပါဦးမလား... စာအရမ္းၾကိဳးစားတဲ့ကေလးတစ္ေယာက္က ကေလးပီပီ ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ေစာ့ကစားေနဖို႕ထက္ စာေမးပြဲေအာင္ျမင္ဖို႕ကိုပဲ သူၾကိဳးစားခဲ့ရင္ေကာ..... ေအာင္ျမင္ျပီဆိုတာနဲ႕ ေပ်ာ္ရႊင္မႈက လိုက္ရွာစရာမလို သူ႕အလိုလို ေရာက္လာပါလိမ့္မယ္...

ေနာက္တစ္ခု ဒီေခတ္မွာ သိျပီးၾကတဲ့အတိုင္း လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ကိုယ့္အိမ္ကိုယ့္ရြာကိုယ့္တိုင္းျပည္ကို စြန္႕ခြါျပီး ေပ်ာ္ရႊင္မႈမပါတဲ့ ဘဝလမ္းကိုေရြး အေတြးနဲ႕တင္ အေျဖထြက္ေနတဲ့အေၾကာင္းပါပဲ... လူေတြဘာေၾကာင့္ ကိုယ္ေပ်ာ္ရႊင္တဲ့ေနရာမွာ မေနၾကပါဘဲ တိုင္းတစ္ပါးကို သြားၾကတာပါလိမ့္... ဘဝရဲ႕လမ္း အပင္ပန္းခံေလွ်ာက္ေနၾကတာဟာ ကိုယ့္ဘဝ ကိုယ့္အေျခအေန ကိုယ့္မိသားစုအတြက္ ေအာင္ျမင္ခိုင္မာမႈတစ္ခု တည္ေဆာက္ခ်င္ၾကလို႕ပဲ မဟုတ္ပါလား... ေပ်ာ္ရႊင္မႈကိုရွာဖို႕အတြက္ တိုင္းတစ္ပါးသြား အလုပ္လုပ္ေနၾကတဲ့သူမ်ိဳးေကာ ေတြ႕ဖူးၾကပါသလား... ကိုယ့္ေနရပ္မွာေန လိုအပ္ခ်က္အေထြေထြနဲ႕ ေပေတေတဒီစိတ္ေတြ ေဝေလေလလုပ္ေနတာကို ေပ်ာ္ေနတယ္ထား... မေအာင္ျမင္တဲ့ဘဝ တစ္ေန႕က် စိတ္ပ်က္ႏြမ္းလ်ျပီး ဘဝကိုပါ စြန္႕ခ်င္လာမွာမို႕ ေပ်ာ္ရႊင္မႈဆိုတာ ေအာင္ျမင္မႈနဲ႕ယွဥ္ရင္ ခပ္ဝါးဝါး ေၾကးမုံတစ္ခ်ပ္ပဲ ျဖစ္လိမ့္မယ္ထင္ပါတယ္...

"ေပ်ာ္ရာမွာမေနရ ေတာ္ရာမွာေနရ" ဆိုတဲ့ စကားပုံေလးလည္း ရွိေသးတယ္မဟုတ္လား... ဒါကိုၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္ ေပ်ာ္ရႊင္မႈဆိုတာ အဓိကက်တဲ့ အရာတစ္ခုေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး... ေနာက္ "ပညာရဲရင့္ ပြဲလယ္တင့္"ဆိုတဲ့ စကားပုံေလး လူတိုင္းေမ့ၾကမယ္ မထင္ပါဘူး... ပညာရဲရင့္တယ္ဆိုကတည္းက ေအာင္ျမင္မႈရွိလို႕ပဲေလ... ေအာင္ျမင္မႈရွိမွသာ ေနာက္ဆက္တြဲ အက်ိဳးခံစားခြင့္ေတြကို ရရွိႏိုင္မယ္လို႕ ေျပာရင္ လူတိုင္း မလြဲမေသြ လက္ခံရမွာပါပဲ... Success can create not only happiness but also self-confidence and satisfaction!!!

ေနာက္ျပီး ကမၻာမွာေရာ ျမန္မာမွာပါ သမိုင္းတြင္တဲ့လူေတြဟာ ေအာင္ျမင္တဲ့သူေတြသာ ျဖစ္ပါတယ္... ေအာင္ျမင္တဲ့သူေတြဟာ သူ႕တို႕ရဲ႕ ေအာင္ျမင္မႈေၾကာင့္ သူတို႕ကိုယ္တိုင္ (ေပ်ာ္ရႊင္မႈကို မရွာပါဘဲ) ေပ်ာ္ရႊင္ၾကရသလို လူအေထာင္အေသာင္းအသိန္းအသန္းကိုလည္း အက်ိဳးျပဳပါတယ္... ေပ်ာ္ရႊင္မႈဆိုတာ ေအာင္ျမင္ျခင္းရဲ႕ ေက်ာဘက္တစ္ေနရာမွာသာ ရွိေနတာမို႕... ေအာင္ျမင္မႈကိုသာ ရရွိရင္ ေပ်ာ္ရႊင္မႈဆိုတာ သူ႕အလိုအေလ်ာက္ေပၚလာမွာျဖစ္တဲ့အတြက္ ေအာင္ျမင္မႈရွိေနဖို႕ကသာ အေရးၾကီးပါတယ္... ဒါေၾကာင့္ ေပ်ာ္ရႊင္ဖို႕ၾကိဳးစားေနတဲ့လူတစ္ေယာက္နဲ႕ ေအာင္ျမင္ဖို႕ၾကိဳးစားေနတဲ့သူတစ္ေယာက္ ဘယ္သူက ပိုအေရးၾကီးမလဲ ေတြးၾကည့္ႏိုင္မယ္ထင္ပါတယ္...

ေနာက္တစ္ခုအေနနဲ႕ကေတာ့ "လူ႕ဘ၀တစ္ခု အတြက္ တစ္ကယ္ လိုအပ္ခ်က္က ေပ်ာ္ရႊင္ရမႈပါပဲ.... စိတ္ခ်မ္းခ်မ္း သာသာ ေနရရင္ပဲ ဘ၀အဓိပၸါယ္ ျပည့္စံုပါတယ္...."လို႕ေျပာေနၾကတာေလး... တကယ္ေတာ့ စိတ္ခ်မ္းသာႏိုင္ဖို႕ဆိုတာ ဘဝရဲ႕လိုအပ္ခ်က္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို ကြက္လပ္ျဖည့္ႏိုင္ပါမွ ရႏိုင္မွာေလ... အဲဒီလို လိုအပ္ခ်က္ေတြကို ကြက္လပ္ျဖည့္ႏိုင္ဖို႕ တစ္နည္းအားျဖင့္ ကိုယ္ရည္မွန္းထားတဲ့ targetေလးေရာက္ႏိုင္ဖို႕ ေအာင္ျမင္ေအာင္ေတာ့ အရင္ၾကိဳးစားရဦးမွာ မဟုတ္ပါလား... ဒါေၾကာင့္ ေအာင္ျမင္မႈ(နည္းနည္းမ်ားမ်ား)မရွိဘဲနဲ႕ ဘယ္အရာမွ မဖန္တီးႏိုင္တာမို႕ ေအာင္ျမင္မႈဆိုတာသာ အေရးအၾကီးဆုံးပါပဲ...
ဒီေနရာမွာ ကေလးတစ္ေယာက္ ေမြးဖြားလာကတည္းက ေအာင္ျမင္မႈကို မသိလို႕ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းနဲ႕သာ စ,ခဲ့တာမို႕ ေပ်ာ္ရႊင္မႈကသာ ပိုအေရးပါအရာေရာက္တယ္လို႕ ျမင္ေကာင္းျမင္ႏိုင္ပါတယ္... ဒါေပမယ့္ ေသခ်ာစဥ္းစားၾကည့္လိုက္ရင္ ကေလးဆိုတဲ့အရြယ္ဟာ ဘဝကို မဖန္တီးႏိုင္ေသးလို႕ သူ႕အတြက္ ဘဝမွာ ဘာအေရးၾကီးလဲဆိုတာ ေဝဖန္ပိုင္းျခားႏိုင္မွာမဟုတ္ပါဘူး... ေခါင္းစဥ္ေလးနဲ႕ခ်ိန္စဥ္းစားရရင္ ဘဝဆိုတာကို မျမင္တတ္ေသးတဲ့ ကေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕ေပ်ာ္ရႊင္မႈဟာ ဘဝတစ္ခုလုံးနဲ႕ ႏိႈင္းရင္ ေသးငယ္တဲ့အစိတ္အပိုင္းမွ်သာ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္... ေနာက္တစ္ခုက ကေလးတစ္ေယာက္ လိုခ်င္တာရလို႕ ေပ်ာ္ရႊင္တာ... သဘာဝအလွတရားကို ေငးေမာရလို႕ ေပ်ာ္ရႊင္ရတာေတြကေကာ တစ္ဘဝစာအတြက္ အခ်ိန္ဘယ္ေလာက္မ်ားရႏိုင္မွာပါလဲ... ၁မိနစ္လား ၁နာရီလား ၁ရက္လား... ဘဝကို ေကာင္းကင္ၾကီးနဲ႕ႏိႈင္းရင္ အဲဒီေပ်ာ္ရႊင္မႈဆိုတာ တိမ္တစ္စေလာက္ပဲ ရွိႏိုင္တာပါ... အဲဒီလိုေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြ ရွိတယ္ထား... အခ်ိန္တန္ အိမ္ျပန္ထမင္းစားႏိုင္ဖို႕အတြက္ေတာ့ ေပ်ာ္ရႊင္မႈက ဟင္းတစ္ခြက္ မျဖစ္ႏိုင္ဘူးေလ... ေအာင္ျမင္မႈရွိေနမွသာ ဘဝမွာ ထမင္းျမိန္ျမိန္ ဟင္းျမိန္ျမိန္စားႏိုင္သလို ေပ်ာ္ရႊင္မႈဆိုတဲ့ လိုက္ပြဲလည္းပါေတာ့မေပါ့...

ေနာက္ျပီး "လူဟာ ေပ်ာ္ရႊင္ေနတဲ့အခ်ိန္ေတြမွာသာ အၾကံေကာင္း ဥာဏ္ေကာင္းေတြ ထြက္လာမွာပါ" "ေအာင္ျမင္မႈရဲ႕ အရင္းခံ အုတ္ျမစ္ဟာ ေပ်ာ္ရႊင္မႈကေနပဲစတင္ရတယ္" ဆိုတာကေတာ့ မွန္တယ္လို႕ လက္မခံပါဘူး... ဥပမာ company တစ္ခု bankrupt ျဖစ္ရေတာ့မယ့္အေျခအေနတစ္ခု ဒါမွမဟုတ္ တစ္ျခား company အတြက္ ေသေရးရွင္ေရးတမွ် အေရးၾကီးတဲ့ problem တစ္ခု... ဒီလိုအေျခအေနမ်ိဳးမွာ problem solving လုပ္ဖို႕ အၾကံေကာင္း ဉာဏ္ေကာင္းထြက္ေအာင္ ကိုယ့္စိတ္ ေပ်ာ္ရႊင္တဲ့အထိ ထိုင္ေစာင့္ေနမလား... မွန္ကန္တဲ့ decision ခ်ႏိုင္ဖို႕ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ယုံၾကည္မႈနဲ႕ အေတြ႕အၾကဳံ၊ စဥ္းစားေတြးေခၚႏိုင္မႈ၊ တည္ျငိမ္ရင့္က်က္မႈစတဲ့ အရည္အခ်င္းေကာင္းေတြပဲ လိုအပ္ပါတယ္... အဲ့လို အရည္အခ်င္းေကာင္းရွိေနဖို႕ လူတစ္ေယာက္ဟာ အနည္းနဲ႕အမ်ား လုပ္ငန္းခြင္မွာ ေအာင္ျမင္မႈရွိေနတဲ့သူ ျဖစ္ကိုျဖစ္ရပါမယ္... စဥ္းစားၾကည့္ၾကပါစို႕... ဒီလို ျပႆနာၾကီးမ်ိဳးနဲ႕ ၾကဳံရခ်ိန္မွာ လုပ္ငန္းမွာ ေအာင္ျမင္တဲ့သူနဲ႕ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ေနတတ္တဲ့သူ companyက ဘယ့္သူ႕ကို အားကိုးမယ္ ထင္ပါသလဲ... ဒါေၾကာင့္ လူတစ္ေယာက္ အၾကံဉာဏ္ေကာင္းထြက္ႏိုင္ဖို႕ ေပ်ာ္ရႊင္မႈကို အေျခခံရမယ္ဆိုတာ မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး... ကိုယ္တိုင္ေအာင္ျမင္ျပီး ကိုယ့္ေအာင္ျမင္မႈနဲ႕ ယုံၾကည္မႈရွိေနဖို႕သာ အဓိကက် အေရးၾကီးတာပါ... ထပ္စဥ္းစားၾကည့္ၾကရေအာင္... လူတစ္ေယာက္ေအာင္ျမင္တယ္ဆိုတာကို သတ္မွတ္ပုံေလးပါ... ေအာင္ျမင္တယ္လို႕ေျပာလိုက္ရင္ လူေတြက "Bill Gate" ကို ေျပးျမင္မိၾကတယ္... ေလာေလာလတ္လတ္ မရွိေတာ့တဲ့ "Michael Jackson" ကို ေတြးမိသြားၾကတယ္... တကယ္ေတာ့ ေအာင္ျမင္တယ္ဆိုတာ လုပ္ေဆာင္မႈအၾကီးၾကီးေတြမွာ ျဖစ္ႏိုင္သလို ေန႕စဥ္လုပ္႐ိုးလုပ္စဥ္ေတြမွာလည္း ရွိေနတာပါပဲ... ဥပမာ အရက္သမားတစ္ေယာက္ ေန႕တိုင္းအရက္ေသာက္ျပီး ေပ်ာ္ပါးေနတာထက္ အရက္ျပတ္ျပီး လုပ္သင့္လုပ္ထိုက္တာေတြ လုပ္ေနတာက ပိုအက်ိဳးရွိမယ္ဆိုတာ လူတိုင္း လက္ခံျပီးသားေနမွာပါ... ဒီေနရာမွာ အရက္သမား အရက္ျပတ္တာဟာလည္း ေအာင္ျမင္ျခင္းပါပဲ... တကယ္ေတာ့ ေအာင္ျမင္ျခင္းဆိုတာ ကိုယ့္စိတ္ ကိုယ့္ကိုယ္ထဲကေန ျဖစ္ေပၚလာခဲ့တာပါ... ကိုယ့္မွာရွိတဲ့အထဲက ျမင္ေအာင္ရွာ၊ ျမင္ေအာင္လုပ္ျပီးၾကိဳးစားအားထုတ္မွ... "ေအာင္"တာကိုလည္း "ျမင္"ႏိုင္မွာေလ... စာေမးပြဲေအာင္ဖို႕ မွန္းထားတဲ့လူတစ္ေယာက္ စာေမးပြဲေအာင္တာဟာလည္း ေအာင္ျမင္ျခင္းတစ္မ်ိဳးပါပဲ... ေပ်ာ္ရႊင္တဲ့အထိေစာင့္ျပီးမွ စာက်က္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ ဒီလူတစ္ေယာက္ ေအာင္စာရင္းမွာ မေပ်ာ္ရႊင္ႏိုင္မွာ အေသအခ်ာပဲေလ... ေပ်ာ္ရႊင္မႈတစ္ခုဟာ က်ရွုံးျခင္းတစ္ခုကိုလည္း ဖန္တီးေပးႏိုင္သလို ဝမ္းနည္းစရာေတြကိုလည္း ျဖစ္ပြားေစတတ္တာ ဒုနဲ႕ေဒးမို႕ အက်ယ္မခ်ဲ႕ေတာ့ပါဘူးေလ... ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အေသးအမႊားေလးကစ ေအာင္ျမင္ႏိုင္ေအာင္ၾကိဳးစားပါမွ ဘဝက ပိုျပည့္စုံမွာမို႕ေအာင္ျမင္ေနဖို႕သာ အဓိကက် အေရးၾကီးပါတယ္... ေနာက္ဆုံးတစ္ခုက "လူ႔ဘ၀မွာ လူတုိင္းစတင္ျပီးရင္းနွီးခဲ့ရတာ ဟာ ေပ်ာ္ရႊင္မႈပါပဲ"... စ,ခဲ့တာ မွန္ပါတယ္... ဘဝကို ဆက္ဖို႕ရန္ ေပ်ာ္ရႊင္မႈက ဝမ္းမဝေစပါဘူး... "ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြ ဆိပ္သုန္းေနတဲ့သူတစ္ေယာက္ဟာ ဘယ္လုိမွ ေအာင္ျမင္မႈမရရွိနိုင္ပါဘူး"...လို႕ဆိုတဲ့ေနရာမွာလည္း... သာဓကေလးတစ္ခုနဲ႕ ယွဥ္ေျပာရရင္... အက္ဒီဆင္ဟာ ဆင္းဆင္းရဲရဲနဲ႕ ပိုးစုန္းက်ဴးမီးအလင္းေရာင္ကိုယူျပီး စာဖတ္ခဲ့ရတာမို႕ သူဟာ ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့မယ္ မထင္ပါဘူး... ဘာအတြက္ေၾကာင့္ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္မေနဘဲ အပင္ပန္းခံစာဖတ္ခဲ့တာပါလိမ့္... သူ႕ပန္းတိုင္ဆိုတဲ့ ေအာင္ျမင္ျခင္းဆီသို႕ ဦးတည္ေနခဲ့လို႕ဆိုတာ လူတိုင္း ျမင္မိၾကမယ္ထင္ပါတယ္...

ဘဝမွာ အေရးၾကီးတာေတြကေတာ့ အမ်ားၾကီးပါပဲ... လူတစ္ကိုယ္စိတ္တစ္မ်ိဳးမို႕ သူတို႕ရဲ႕အေရးၾကီးတဲ့အခ်က္ေတြကလည္း တူၾကဖို႕ရန္ ခဲယဥ္းလွပါတယ္... ေပ်ာ္ရႊင္မႈဆိုတာလည္း အေရးၾကီးသလို ေအာင္ျမင္မႈဆိုတာလည္း ဘဝမွာ မရွိမျဖစ္လိုအပ္ပါေသးတယ္... ဘဝမွာ အခက္အခဲအနည္းအမ်ား လူတိုင္းၾကဳံဖူးၾကမွာမို႕ ျပႆနာေတြကိုလည္း ေအာင္ျမင္စြာမေျဖရွင္းဖူးတဲ့သူ မရွိဘူးလို႕ ထင္ပါတယ္... ဘဝျပႆနာ မေျဖရွင္းႏိုင္ဘဲ ေပ်ာ္ရႊင္ႏိုင္တဲ့သူ မရွိႏိုင္တာမို႕ ဘယ္အရာက ပိုအေရးၾကီးလဲလို႕ဆိုလဲဆိုရင္ျဖင့္ ေအာင္ျမင္မႈသာ ပိုအေရးၾကီးပါတယ္လို႕ပဲ ဆိုရမွာပါပဲ...

In summary... happiness is based on the success... that's why success is the most important thing in the life....

Created By: k2tmaung 30 July 2009 Thursday (02:00AM - SG Time) & 31 July 2009 (Friday)

မွတ္ခ်က္ - 29 July 2009 Wednesday ေရႊျမန္မာ၏ Debate ၌ ပါဝင္ေဆြးေႏြးခဲ့မႈနဲ႕ 31 July 2009 ေရႊျမန္မာတြင္ ကိုသားၾကီး၏ ေဆြးေႏြးမႈအလွည့္၌ ဝင္ေရးေပးခဲ့ျခင္းမ်ားကို စာဖတ္ရ အဆင္ေျပေစရန္ ျပန္လည္စာစီထားပါသည္။