ဘဝ

မေရမရာ မေသခ်ာတဲ့...
ဒီေလာကအလယ္...
ဟိုစမ္းစမ္း ဒီစမ္းစမ္းနဲ႕...
ငါေလွ်ာက္လွမ္းတယ္...
ဘယ္လွမ္း ညာလွမ္း စည္းခ်က္ေတြရမ္းရင္း...
တစ္လမ္းလမ္းေတာ့ ငါ ေရာက္မွာပါပဲ...

လမ္းတစ္ဝက္မွာ ေခ်ာက္ေတြလည္း ရွိႏိုင္တယ္...
အစာငတ္ေနတဲ့ ေတာရဲေတြလည္း ရွိႏိုင္တယ္...
လူျပတ္တဲ့ လမ္းလႊဲမ်ားစြာရဲ႕ ဆုံမွတ္ေတြလည္း ရွိႏိုင္တယ္...
အခ်ိန္ဆိုတာ ရပ္တန္႕မေနလို႕...
ခမ္းနားမႈေတြနဲ႕ ကင္းကြာတဲ့ ငါ...
လမ္းၾကမ္းလည္း ဆက္ေတာ့ လွမ္းရမွာပါပဲ...

အေၾကာက္တရားရွိမွ...
ေျခာက္ျခားခံရသလို...
ေထာက္ထားစရာရွိမွ...
ညွာတာမႈေတြလည္း ေပါက္ဖြားတတ္တဲ့...
သဘာဝက်တဲ့ ဒီသေဘာတရားေတြြထဲ...
ငါလည္း အေၾကာင္းအက်ိဳးဆိုတဲ့...
ရင္ခြင္ေဟာင္းတစ္စုံ ပိုက္လို႕...
ေခါင္းေလာင္းသံေတြၾကား...
႐ိုးသားစြာ ဘဝကို ဆက္ေက်ာင္းတယ္...

ဘကုန္း နဲ႕ ဝလုံး...
ငါတို႕ကို အမ်ိဳးမ်ိဳး အသုံးခ်တယ္...
ရုံးကန္ျခင္းေတြၾကားမွာ...
ခပ္တုံးတုံး ငါ...
ဆုံးမစကားေတြ ေျပာတတ္လာျပီ...
ေဝဖန္မႈေတြၾကား...
ေတြေဝျခင္းေတြနဲ႕ ႏွစ္ပါးသြားရင္း...
ေရမေရာတဲ့ ကိုယ္ပိုင္ခံယူခ်က္တစ္ခ်ိဳ႕ ဖန္တီးတတ္လာျပီ...
ျပစ္တင္ကဲ့ရဲ႕ စြတ္စြဲမႈေတြ အထပ္ထပ္နဲ႕မို႕...
ဘယ္စစ္ကို ဘယ္ဗ်ဴဟာစကားလုံး သုံးရမလဲ...
ညစ္တစ္တစ္ ဉာဏ္လက္တစ္ဆစ္ကေနလည္း...
အရည္ထုတ္တတ္လာျပီ...

စိတ္ေထာင္းကိုယ္ေၾက...
ငါ အေပအေတမို႕...
တစ္ခါတစ္ေလေတာ့လည္း...
ဝါးတားတားအိပ္မက္အေရး...
အေသအခ်ာေတြးခ်င္ပါတယ္...
ေရြးစရာ အေတြးေတာင္မရွိ...
သံသရာေႂကြး မပါရေအာင္...
ေဆာင္ထားရတဲ့ မာနေတြက...
လူၾကားေကာင္းေအာင္ အတိုးေတြျဖစ္ျဖစ္သြားတယ္...
အေၾကာင္းမလွေပမယ့္...
ငါ့စိတ္ ငါေဖ်ာင္းဖ်လွ်က္...
ေတာင္းတခဲ့တဲ့ အခ်ိန္ေတြ မေႏွာင္းခင္...
ယခင္က ကာလေလး...
ျပန္ရလို ျပန္ရျငား...
တစ္ခါတစ္ေလေတာ့ တမ္းတမိတယ္...

အတိတ္ကို အေရာင္ဆိုး...
ပစၥဳပၸန္ေတြကို လႈပ္ႏိုး...
အနာဂတ္ေတြ တုတ္မိုးခံရရင္လည္း...
ဆုတ္စရာ ခံတပ္ အားမကိုးေလာက္လို႕...
ငါ ၾကိဳးစားျပီး ရဲရဲရင္ဆိုင္ တိုက္ပြဲဝင္ရဦးမယ္...

ကဗ်ာေတြမခ်ိဳ...
ေရာင္နီသစ္ကို မၾကိဳ...
တိမ္မိုးေတြညိဳလို႕...
ၾကယ္ေတြလည္း တေသာေသာငို...
အပိုမရွိဘဲ အလိုေတြမ်ားတဲ့...
ဒီတိုထြာထြာ ဘဝေတြထဲ...
အားသစ္ေတြနဲ႕ပဲ ငါ အိုမင္းခ်င္တယ္...

Created By: k2tmaung (21 October 2009 Wednesday 05:52AM)