အရာရာနဲ့အကြောင်းကြောင်း ကျွန်ုပ်မကောင်းကြောင်း... 😅
ရုံးကအပြန် ကိုယ့်ညီမအိမ်ရောက်ပြီး စကားပြောနေရင်းမှ လက်ပတ်နာရီ မရှိမှန်းသိတယ်... အင်္ကျီက လက်စီးဆိုတော့ လက်ပတ်နာရီဝတ်တဲ့နားမှာ ကျပ်နေတာနဲ့ လက်ပတ်နာရီရှိမရှိ သတိမထားမိဘူး... (နာရီက သေးသေး ပေါ့ပေါ့လေးဆိုတော့ 😏 ) ကိုယ် အိမ်ထဲဝင်လာပြီး သွားတဲ့နေရာတွေကို ရှာကြည့်ပြီး မတွေ့တာနဲ့ ဘတ်စ်ပေါ်မှာကျခဲ့တယ်ထင်တယ်လို့ တွေးလိုက်တယ်... ဘတ်စ်ကားပေါ်က ဆင်းခါနီး ထိုင်ခုံကထအထွက် နှစ်လှမ်းလောက်လှမ်းအပြီးမှာ တခုခုပြုတ်ကျတာလိုလို တခုခုထိခိုက်မိတာလိုလို အသံတခု ကြားလိုက်လို့ လှည့်ကြည့်လိုက်သေးတယ်... နားမှာ နားကြပ်ကလည်း တပ်ထားတော့ အသံကို ရှင်းရှင်းလင်းလင်း သေချာမကြားလိုက်ဘူး... ကိုယ်ထိုင်တာကလည်း နောက်ဆုံးထောင့်ဆုံးခုံမှာ... လက်ထဲမှာ ကိုယ့်ညီမကြိုက်တယ်ဆိုလို့ ယူလာပေးတဲ့ မုန့်ဗူးနှစ်ဗူးကို shopping bag အသေးနဲ့ ထည့်ကိုင်ပြီး အဲ့ထဲ ဖုန်းလည်း ထည့်ထားတယ်... ကြည့်လိုက်တော့ ဖုန်းကရှိနေတာနဲ့ အော် ကျောပိုးအိတ်နဲ့ လက်ကိုင်သံတန်း ခိုက်မိတာပါလေဆိုပြီး ဆင်းလာလိုက်တာ... ပြန်တွေးတော့ အဲ့တုန်းက လက်ပတ်နာရီပြုတ်ကျသွားတာဖြစ်မယ်ဆိုပြီး internet ကနေ ဘတ်စ်ပေါ်မှာ ပစ္စည့်ပျောက်ရင် ဘယ်မှာမေးရတိုင်ရမလဲရှာ... ပြီးတော့ SBS Transit ရဲ့ lost & found မှာ report လုပ်လိုက်တယ်... (မှားပြီး SMRT မှာ report လုပ်နေသေးတယ်... bus No. ရှာမတွေ့မှ SBS ကို ပြန်ရှာရတယ်... အဲ့လို ကိုယ်စီးတဲ့မြင်း အထီးလားအမလား မသိတာ 😅 ) ကိုယ့်ညီမက နင်လက်ပတ်နာရီဝတ်လာလို့လားတဲ့... ဝတ်လာတာသေချာတယ်... ဒီမှာ လက်မှာလက်ပတ်နာရီအရာတောင် ရှိသေးတယ်ဆိုပြီး ပြလိုက်သေးတယ်... ပြီးမှ ကိုယ်နာရီကြည့်လိုက်သေးတာသတိရပြီး ကိုယ်ကြည့်လိုက်တဲ့အချိန်က ၈နာရီ မိနစ်၂၀ စွန်းစွန်းလို့ မှတ်မိလိုက်တယ်... (ကိုယ်က ဖုန်းနဲ့ အချိန်ကြည့်လေ့မရှိဘူး) အဲ့တော့ ကိုယ့်ညီမအိမ်နားမှာ အချိန်ကြည့်လိုက်တာထင်တယ်ဆိုပြီး အောက်ထပ်ပြန်ဆင်းရှာ... မတွေ့တော့ အပေါ်ပြန်တက်... ရှာပြီးသားနေရာတွေ အခေါက်ခေါက်အခါခါ ရှာတာ ဘယ်လောက်ကြာသွားလဲဆိုတော့ report လုပ်တဲ့အချိန်က ၉နာရီကျော်... ကိုယ့်ညီမအိမ်က ပြန်ဖို့ပြင်တော့ ၉နာရီ ၅၂မိနစ်... 😂 ကိုယ့်ညီမအိမ်ရောက်ပြီး လက်ဆေးလိုက်သေးတော့ သူနဲ့စကားပြောရင်း တစ်ရှူးနဲ့လက်သုတ်ပြီး ယောင်နနနဲ့ အမှိုက်ပုံးထဲများ ထည့်မိသေးလားဆိုပြီးအမှိုက်ပုံးထဲတောင် ရှာလိုက်သေးတယ်... ကိုယ့်ညီမကိုလည်း "နင်အမှိုက်ပစ်ရင်လည်း သေချာထပ်ကြည့်လိုက်ဦးနော်" လို့ 😅 ချစ်လှစွာသော ကိုယ့်ညီမက "နင် ဟိုအရင်ဘဝက သူများပစ္စည်းတွေ ခိုးခဲ့လို့ နေမှာပေါ့... အဲ့ဒါကြောင့် ပစ္စည်းတွေ ခဏခဏပျောက်တာ"တဲ့... 😏 ရှာနေရင်းနဲ့ "ကဲ ပျောက်လည်းပျောက်ပေါ့"ဆိုပြီး CK website မှာတောင် ကိုယ့်နာရီလေး ပြန်ရှာလိုက်သေးတယ်... တကယ်ပြန်မရတော့ဘူးဆိုရင် တပုံစံတည်း ပြန်ဝယ်မယ်ဆိုပြီး... ကိုယ့်ညီမက "ပျောက်သွားမှတော့ အသစ်ဝယ်ပေါ့ဟဲ့" "ဟေ့အေး... ဒီလက်ပတ်နာရီက ငါ့အကြိုက်ဆုံး... I fall in love it at first sight... ဒါပဲ ပြန်လိုချင်တာ"လို့... ရှင်းနေတဲ့အိမ်မှာ (ကိုယ်အိမ်ရောက်ပြီး သွားမိတဲ့နေရာကလည်း ၃၊၄ နေရာရယ်) ၄၅မိနစ်လောက် ရှာပြီးသကာလ လက်လျှော့ပြီး "နင်နဲ့ စကားပြောမလို့လာတာပါပဲ... ခုတော့ မပြောနိုင်တော့ဘူး... ပြန်တော့မယ်"ဆိုပြီး စိတ်လျှော့ပြန်လာခဲ့တယ်... ပြန်ဖို့ စီးရမယ့် ဘတ်စ်ကားမှတ်တိုင်ကိုမသွားဘဲ လာလမ်းအတိုင်း ပြန်လျှောက်ပြီး ဟိုကြည့်ဒီကြည့်နဲ့ ကိုယ်ဆင်းခဲ့တဲ့ဘတ်စ်ကားမှတ်တိုင်ဆီ လျှောက်လာလိုက်တယ်... ၂မှတ်တိုင်ပဲစီးရတဲ့ ဘတ်စ်ကားပေါ်ရောက်တော့ instagram မှာ တင်ထားတဲ့ ကိုယ့်လက်ပတ်နာရီလေးကို ပြန်ရှာကြည့်တယ်... "ကဲ ပျောက်ချိန်တန်လို့ ပျောက်တာ... သွားတော့လည်းသွားပေါ့လေ"လို့ စိတ်လျှော့ပြီး ဘတ်စ်ပေါ်ကဆင်း ရထားစီးဖို့သွားနေရင်းမှ စိတ်ကမပြတ်တော့ နောက်ပြန်လှည့်... bus interchange ဆိုတော့ ရုံးအသေးလေးတွေရှိတာနဲ့ လျှောက်သွားပြီး ဝန်ထမ်းဝတ်စုံဝတ်ထားတဲ့ ရပ်နေတဲ့သူကို "ဘတ်စ်ပေါ်မှာ ပစ္စည်းပျောက်ရင် lost & found online ကနေ report လုပ်ရုံပဲလား"လို့ မေးကြည့်တော့ ကောင်တာအထဲမှာ လူရှိတယ် အဲ့ဒီမှာမေးတဲ့... ကိုယ်လာတဲ့နေရာကနေဆိုတော့ အထဲက ကွယ်နေတာနဲ့ လူရှိတာ မတွေ့လိုက်ဘူးလေ... ဒါနဲ့ ကောင်တာမှာ မှန်အတွင်းနဲ့အပြင်ကို "ငါ သိပ်တော့ မသေချာဘူး... " အစချီပြီး ဘတ်စ်ကားပေါ်မှာ နာရီပျောက်သွားတယ်ထင်တယ်လို့ဆိုတော့ ဘယ်ကားပေါ်မှာလဲ? ဘယ်အချိန်လောက်ကလဲ? ဘာနာရီအမျိုးအစားလဲ? စတဲ့မေးခွန်းတွေ မေးတယ် ဘာအရောင်လဲဆိုတော့ ခုနက ကိုယ့်ကြည့်နေတဲ့ ကိုယ့်လက်ပတ်နာရီဓာတ်ပုံလေးကို ပြလိုက်တယ်... ပြီးတော့ လက်ကာပြတယ်... စာအုပ်တစ်အုပ်နဲ့ဘော်လ်ပန်ကို စားပွဲပေါ်တင်လိုက်တယ်... ပြီးတော့ ထ,သွားတယ်... နံရံက သော့သွားယူတာမြင်လိုက်တော့ ရင်ခုန်လိုက်တာဆိုတာ... 😁😁 ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ပြီး ဗီဒိုဖွင့်... ပြီးတော့ ပလပ်စတစ်နဲ့ ထည့်ထားတဲ့ ကိုယ့်လက်ပတ်နာရီလေးကို ပြလိုက်တော့ "yes yes" ဆိုပြီး ထတောင် ခုန်ချင်မိတယ်... လက်ပတ်နာရီပြန်ပေးပြီး ကိုယ့်နာမည်တွေ လိပ်စာတွေ ဖုန်းနံပါတ်တွေ မေးပြီးမှတ်တယ်... bus driver က တွေ့တာလားလို့ မေးတော့ ခေါင်းငြိမ့်ပြတယ်... ကျေးဇူးတင်ပါတယ် ဆိုပြီး ကိုယ့်လက်ပတ်နာရီကို လက်ထဲဆုပ်ပြီး ပြန်ထွက်လာပြီးမှ တခါပြန်လှည့်ပြီး bus driver ကို ပြောပေးပါလို့... ကျေးဇူးအရမ်းတင်ပါတယ်လို့... အထဲကနေ အဲ့ဒီလူကတော့ လက်မထောင်ပြလိုက်တယ်... ပျော်တာများဆိုတာ ကိုယ့်ညီမကို ဖုန်းခေါ်ပြီး "အီးးးး"နဲ့ ကျိတ်တောင် အော်မိတယ်... ဒူးတွေရော လက်တွေရော တုန်တယ်... 🤣🤣🤣 အပျော်လွန်တာ မနက်ဖြန်အတွက် စားဖို့ စာရင်းနဲ့ဈေးဝယ်ပါမယ်ဆိုတာ မေ့ပြီး အိမ်တန်းပြန်လာတယ်... 😏
btw, ရုပ်ရှင်တွေထဲမှာ စုံထောက်တို့၊ ရဲတို့က မျက်မြင်သက်သေတွေရဲ့ တွေ့တာမြင်တာတွေကို ပြောပြတာမူတည်ပြီး အမှုဖော်နိုင်ကြတယ်လေ... ကိုယ့်လိုလူမျိုးကို လာမေးရင်တော့ သူတို့တွေ ရွာလည်သွားမယ်ထင်တယ်... ဘာလို့ဆို ကိုယ်လက်ပတ်နာရီကြည့်လိုက်တာ အသေအချာ မှတ်မိတယ်... ကြည့်လိုက်တဲ့ အချိန်အတိအကျမှတ်မိတယ်... ဒါမယ့် ဘယ်နေရာမှာ လက်ပတ်နာရီကို ကြည့်လိုက်တာလဲဆိုတာကို တလွဲတွေထင်မြင်နေလို့လေ... 😆
Created By: k2tmaung (28 January 2021 Thursday 12:03am)