စိတ္အေမွာင္

အမိုက္ေမွာင္မွန္းသိရဲ႕နဲ႕... 
ငါ ဆိုက္ဆိုက္ျမိဳက္ျမိဳက္ ဝင္တိုးမိသလား... 
ေခ်ာက္နက္မွန္းသိရဲ႕နဲ႕... 
ငါ အေၾကာက္အရြံ႕မရွိ ခုန္ခ်မိသလား... 
ခေရာင္းလမ္းမွန္းသိရဲ႕နဲ႕... 
ငါ အသိဉာဏ္ေခါင္းပါးစြာ လွမ္းေလွ်ာက္မိသလား... 
ဖ်ားနာတတ္မွန္းသိရဲ႕နဲ႕... 
ေဆးခါးမေၾကာက္ ငါ့စိတ္ငါ ေျခာက္ေနမိသလား...
 
ရွင္းလင္းေနတတ္တဲ့ ငါ့အသိေတြ... 
မူးမိုက္ျခင္းေတြနဲ႕ ယိုယြင္းေနၾကတယ္... 
ထိုင္းမိႈင္းျခင္းကင္းတဲ့ ငါ့စိတ္ေတြ... 
႐ူးမိုက္ျခင္းေတြနဲ႕ မိႈင္းမိေနၾကတယ္... 
တစ္ခါက ၾကည္လင္တဲ့အျပဳံးေတြနဲ႕... 
ဆူးမိႈက္ေတြ ရွင္းတဲ့ ငါ့ကိုယ္ငါ ျပန္ရခ်င္တယ္...  

ငါ မရည္ရြယ္ခဲ့တဲ့ အေျခအေနတစ္ခုအတြက္... 
ေတာင္းပန္တာမဟုတ္တဲ့... 
ေတာင္းဆိုျခင္း... 
အသနားခံျခင္းမဟုတ္တဲ့... 
ၾကားေစလိုျခင္းသက္သက္နဲ႕ ေျပာပါရေစ... 
ငါ ရာဇဝတ္သား မဟုတ္ဘူး... 
ငါ သူမ်ား ႏွလုံးသားကို မသတ္ခဲ့ဘူး... 
ငါ ဘာအျပစ္မွလည္း မက်ဴးလြန္ခဲ့ဘူး...

ေက်းဇူးျပဳ၍... 
ငါ့ကို အျပစ္မဖို႕ပါနဲ႕... 
ငါ့ကို ဆဲေရးမဆိုပါနဲ႕... 
ငါ့ကို မေတာင္းပန္ခိုင္းပါနဲ႕... 
ငါ့ကို မေလွာင္ေျပာင္ၾကပါနဲ႕... 
ငါ့ကို ေစာင္းေျမာင္းမေျပာၾကပါနဲ႕...  
က်ီစား လွည့္ဖ်ားတတ္တဲ့ ပညာေတြနဲ႕... 
သူ႕ဆီေရာက္ေအာင္ ငါေဖာက္လို႕ မေလွ်ာက္လွမ္းခဲ့ပါဘူး...
ငါ့မွာလည္း ဒဏ္ရာအပ္ေၾကာင္းေပါင္းမ်ားစြာနဲ႕.. 
ငါ့ရင္ ငါခ်ဳပ္ နာက်င္မႈေတြကို အထုပ္ထုပ္ထားရလို႕ပါ... 
ဆိုးရြားေဝဒနာ ရင္တြင္းနာေပါင္းမ်ားစြာနဲ႕... 
ငါ့စိတ္ ငါေျခာက္ ငါေၾကာက္ေနခဲ့လို႕ပါ...  

အလိမ္အညာကင္းတဲ့...  
တိမ္ျပာျပာအလင္းရယ္... 
မာယာေတြြကင္းတဲ့...
ၾကယ္တာယာတစ္စင္းရယ္... 
ငါ့အမွားမဟုတ္တဲ့ အမွားတစ္ခုအတြက္... 
နာက်င္မႈနဲ႕ရင္းမိတဲ့...  
ငါ့ စိတ္အေမွာင္ထုကိုခြင္းဖို႕... 
ငါ့ေဘးမွာ လင္းေပးလွည့္ပါ...

Created By: k2tmaung (06 October 2009 Tuesday 04:15AM)